آقا مطلبتون خيلي قشنگ بود من با اچجازه كپي كردمش شايد در نشريه ايي با نام خودت چاپ كردم

سلام،
مطلب قشنگي بود.

مدتي پيش هم مطلبي شبيه اين خونده بودم، خيلي به دلم نشست.

راستي اين قلم خود شماست؟

اگر اينطوره بهتون تبريك ميگم ...

سلام آقا عليرضا.از اينكه منو به اين داستان زيبا (كه ياد خدا در آن موج مي زند)مهمون كردين سپاسگذارم.چقدر پست و دونند كساني كه به اندك عبادات خود،غره مي شوند.عباداتمان را بشماريم.گناهانمان را به ياد آوريم.نعمات خدا را نيز به خاطر داشته باشيم.آيا اگر تمام عمر به عبادت بپردازيم،مي توانيم شكر نعمت امام زمان(عج)را به جا آوريم؟چگونه مي توان شكر نعماتي را به جا آورد كه حتي قابل شمارش هم نيستند؟الهي،عاملنا بفضلك،و لا تعاملنا بعدلك.

سلام دوست عزيز ///مطلبتون خيلي زيبا بود ولي وقتي ميخوندمش حس خيلي عجيبي داشتم انگار ميدونستم آخرش چيه اصلآ انگار قبلآ خونده بودمش از بس زيبا بود اما قلم چنين آدمهايي مثل شما كه چنين چيزي ازشون تروش ميشه رو بايد به طلا گرفت...خيلي حال كردم ///يا علي

سلام عليكم .عيدتون مبارك .

خوشبختم از آشنايي با وبلاگ زيباتون

اميدوارم هميشه موفق باشيم وعاقبت به خير

يازهرا

سلام
دعا كنيد منم بتونم دلمو پس بگيرم.

وبلاگتان بسيار زيبا و مطالب آن بسيار ارزنده بود!

اميدوارم كه شهدا اجرتان را بدهند !

با تشكر

بسيجي 57